ب ا ز گ ش ت


خداییش خودم اندر کفم که عجب وبلاگی بهت تقدیم کردم

خاطرات مانای مهاجر

امروز درست وسط نوشتن فصل دوم پایان نامه ام احساس کردم که باید باید باید یه دور وبلاگتو از اول مرور کنم و این کارو کردم.... وبلاگ تو بهترین دیتایی بود که یه پژوهش گر میتونست  برای پایان نامش داشته باشه... جلسه دفاع پایان نامه من مملو خواهد بود از جملات وبلاگ تو...

به خاطر خودم....به خاطر خودت.....به خاطر پایان نامم....به خاطر رفتنت...به خاطر بازگشتت...به خاطر اومدنت.... هیجان زده و ممنونم...

چقدر از اینکه داری میای خوشحالم مانی....

چقدددددرررررررررررر..............